تدوین چارچوب مفهومی بازآفرینی شهری اجتماع محور مبتنی بر آموزش در بافت های تاریخی
عنوان مقاله: تدوین چارچوب مفهومی بازآفرینی شهری اجتماع محور مبتنی بر آموزش در بافت های تاریخی
شناسه ملی مقاله: JR_UPK-2-3_002
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_UPK-2-3_002
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
احد نژادابراهیمی - دانشیار گروه شهرسازی. دانشکده معماری و شهرسازی . دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
نسترن نژداغی - دانشجوی دکترای شهرسازی اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی ،دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
خلاصه مقاله:
احد نژادابراهیمی - دانشیار گروه شهرسازی. دانشکده معماری و شهرسازی . دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
نسترن نژداغی - دانشجوی دکترای شهرسازی اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی ،دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
در سیر تکامل رویکرد بازآفرینی شهری توجه به مقوله مشارکت اجتماعی، منجر به شکل گیری رویکرد بازآفرینی شهری اجتماع محور گردیده است. مشارکت مردمی در فرآیند بازآفرینی منجر به افزایش سرمایه اجتماعی، حس تعلق به مکان و مسئولیتپذیری نسبت به مکان خواهد شد و نهایتا پایداری اجتماعی را بوجود خواهد آورد. از آنجایی که مهارت و آگاهی کافی برای ورود به عرصه مشارکت در فرآیند توسعه محلی، امری ضروری است، به نظر می رسد دلیل عدم مشارکت مردمی در فرآیند مذکور، حاصل فقدان آموزش های مورد نیاز بوده است. با هدف تبیین رابطه بین آموزش و بازآفرینی شهری و همچنین تعیین نقش و جایگاه آموزش در فرآیند بازآفرینی شهری اجتماع محور، در پژوهش حاضر با بهرهگیری از روش تحقیق کیفی و راهبرد تحلیل محتوا، نظریات، بیانیه ها و منشورهای بینالمللی، واکاوی گردیده اند که در نهایت منجر به تشکیل مدل بازآفرینی شهری اجتماع محور از طریق آموزش شده است. همچنین در پی تبیین این رابطه و در پاسخ به این پرسش که «آموزش اجتماعی در فرآیند بازآفرینی شهری اجتماعمحور چه تاثیری خواهد داشت؟»، نظریات و تجربیات موجود مورد بررسی قرار گرفتهاند و سه نوع رویکرد تشخیص دادهشدهاست: استقرار واحدهای آموزش عالی درمحلات هدف، دسترسی عمومی و عادلانه به کاربریهای آموزشی و آموزش های اجتماعی به ساکنان محلات هدف. نتایج تحقیق نشان میدهد اتخاذ رویکرد مشارکت بعنوان پارادایم برنامه ریزی، منجر به موفقیت پروژههای بازآفرینی شهری خواهد شد، و آموزش به اجتماع نباید ابزاری برای رسیدن به اهداف باشد بلکه ابزار اجرایی برای جلب مشارکت ساکنان باید در نظر گرفته شود و همچنین آموزش در این مفهوم بهعنوان ابزاری برای نیل به توانمندسازی، ظرفیت سازی و نهادسازی در میان ساکنان محله خواهد بود که منجر به آگاهی بخشی و زمینه ساز مشارکت اجتماعی، عامل حساسسازی ساکنان نسبت به محیط و همچنین عامل مسئولیتپذیری افراد نسبت به توسعه آتی محله خواهد بود.
کلمات کلیدی: بازآفرینی اجتماع محور, آموزش ساکنان, بافت های تاریخی, مشارکت اجتماعی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1492246/