شناخت معیارهای پذیرش فناوری اطلاعات سبز در یک شرکت صنعتی

فناوری اطلاعات سبز رویکردی جدید در کاربرد فناوری اطلاعات است. فناوری اطلاعات سبز با طراحی، ساخت، بهره برداری و دفعرایانه ها و محصولات مرتبط با رایانه به شیوه ای سازگار با محیط زیست، به حداقل رساندن تاثیر منفی عملیات فناوری اطلاعات برمحیط زیست می پردازد. این تحقیق با هدف شناسایی و تعیین روابط عوامل پذیرش فناوری اطلاعات سبز با روش دیمتل فازی درشرکت صنایع برودتی ایران صنعت صورت گرفت. این پژوهش بر اساس هدف، از نوع کاربردی است و بر اساس نحوه گردآوری دادههااز نوع تحقیقات میدانی است و از نوع نیمه اکتشافی است. جامعه آماری این تحقیق خبرگان شرکت صنایع برودتی ایران صنعتواقع در تهران بود که به دلیل استفاده از تصمیم گیری چندشاخصه برای بررسی روابط از روش نمونه گیری هدفمند از نوع قضاوتیتعداد ۱۰ نفر در مرحله دلفی فازی و دیمتل فازی انتخاب شدند. پس از بررسی ادبیات ۱۲ شاخص شناسایی شد، در مرحله دلفیفازی در سه مرحله ۱۲ شاخص به ۸ شاخص تقلیل یافت. چهار شاخصی که حذف شد شامل محیط اداری، مرکز داده، نگرش مرتبطبا فناوری اطلاعات سبز در سازمان، مسئولیت پذیری بر قصد پذیرش فناوری اطلاعات سبز توسط کارکنان بودند. در مرحله دیمتلفازی روابط بین ۸ شاخص مرحله قبل بررسی شد و با توجه به شدت اثر خالص رتبه بندی شاخصها تعیین شد. نتایج تحقیق نشانداد که شاخص بودجه کافی سازمان برای استقرار فناوری سبز، تدارکات کافی و سودمندی درک شده از فناوری سبز به ترتیبدارای شدت اثر خالص بیشتر و تاثیر گذاری بیشتر بر سایر شاخصها هستند.

Keywords:

فناوری اطلاعات سبز , پذیرش فناوری , عوامل و معیارها , تصمیم گیری چندشاخصه