صاحب میرپناهی - دکترای بیوسیستم و مکانیزاسیون کشاورزی
ارژنگ جوادی - استاد، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

امنیت غذایی از مهم ترین چالش های قرن حاضر است. براساس برآورد سازمان فائو تا سال ۲۰۵۰ میلادی،رشد جمعیت جهان و افزایش سطح استاندارد زندگی، تقاضای جهانی برای محصولات کشاورزی را به میزان۷۰ درصد افزایش خواهد داد که به دلیل محدودیت منابع طبیعی و نهاده ها، و مشکلاتی مانند تغییر اقلیم،آلودگی های زیست محیطی و افزایش مهاجرت روستاییان به شهرها، افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی دشواراست در چنین شرایطی، تامین امنیت غذایی به تغییر روش ها و رویکردهای تولید وابسته است. کشاورزی هوشمند،کاربرد فناوری های هوشمند علی الخصوص اینترنت اشیاء و کشاورزی دقیق در عرصه تولیدات محصولات کشاورزی ویک ضرورت برای آینده کشاورزی است. ازجمله ره آوردهای کاربرد این فناوری در عرصه تولید کشاورزی، مصرفبهینه نهاده های کشاورزی، کاهش هزینه تولید، کاهش سختی کار و افزایش انگیزه کاری، افزایش سلامتی محصول،کاهش خسارات زیست محیطی و به طورکلی افزایش بهره وری و پایداری در نظام های تولید محصولاتکشاورزی است. کشاورزی هوشمند و کشاورزی مبتنی بر اینترنت اشیا زمینه سازی را برای آنچه می توان انقلاب سومسبز، پس از انقلاب های اصلاح نژاد جانوران و گیاهان، نامید هموار می کند. این انقلاب به کاربرد ترکیبی فناوری های تجزیهو تحلیل داده محور مانند تجهیزات کشاورزی دقیق، اینترنت اشیا، تجزیه و تحلیل داده های، وسایل نقلیه هوایی بدونسرنشین (پهپادها و درون ها)، تجهیزات رباتیک و غیره منجر می شود. بنابراین، کشاورزی هوشمند دارای یک پتانسیلواقعی برای ارائه تولیدی پایدارتر از تولید محصولات کشاورزی به روش های سنتی است و همه اینها، بر اساس یک رویکردعلمی و با مصرف بهینه منابع است. تنها بستر غذایی ممکن از طریق کشاورزی برای جمعیت بشر روی زمین که ممکن استتا سال ۲۰۵۰ به ۹,۷ میلیارد نفر برسد تنها همین راه است. لذا زمان آن فرا رسیده است که ایران را در لبه نوآوری برایسیستم های کشاورزی و غذایی و همچنین در مقابله با تغییرات آب و هوایی قرار داد. سپس با استفاده از رویکردهای مختلفبرای نوسازی کشاورزی ایران در عین احترام به سنت ها و خواسته های جمعیت روستایی مورد توجه قرار گیرد.

اینترنت اشیاء، کشاورزی دقیق، کشاورزی هوشمند، کشاورزی دیجیتالی، کشاورزی سنتی