لزوم تغییرات اساسی سطح کشاورزی سنتی ایران در عصر کشاورزی هوشمند و کشاورزی روباتیک

دانش و فناوری کشاورزی در ایران در چند دهه گذشته تقریبا ثابت بوده است و تغییر معناداری را چه در شیوه هایعملیات کشاورزی چه در شیوه های کاشت و برداشت و چه آبیاری شاهد نبوده ایم، درحالیکه دانش کشاورزی در جهان درچند دهه گذشته بهشدت تغییریافته و انواع ماشین های برداشت و کاشت و شیوه های آبیاری و نگهداری به کار گرفته می شوددچار تغییرات شگرفی در سطح فن آوری های بکار برده شده در آن ها و اثرپذیریشان شده اند. بخش کشاورزی در ایرانهمیشه به عنوان موتور محرکه کشور محسوب می شده است. با توجه به اینکه ایران کشوری صنعتی نیست در نتیجهکشاورزی اقتصاد محور، بهترین راه برون رفت از مشکلات فعلی و تولید ثروت می باشد. کیفیت غذایی که می خوریم مستقیمابا روشهای کشت در ارتباط است و برای بهبود این وضعیت، باید کشاورزی مدرن را جایگزین آن کرد. توسعه کشاورزیمدرن نه تنها باعث بهبود کیفیت غذای مصرفی میشود، بلکه راهکاری برای درمان وضعیت زیست بوم ایران است. جایگزینکردن روش های کشت سنتی با کشاورزی مدرن و تغییر تفکر کشاورزان از اهمیت بالایی برخوردار است و به یک تلاشجمعی نیاز دارد. کشاورزی مدرن میتواند وضعیت امنیت غذایی و محیط زیست ایران را تغییر دهد. در کشور ما ایران نیزکشاورزی مدرن و فاصله گیری از کشاورزی سنتی بیش از گذشته اهمیت پیدا کرده است. محدودیت منابع آب و خاک و کمبودن میزان اراضی قابل کشت، ضرورت حرکت به سمت مدرنیزاسیون را در کشور بیشتر کرده است. این تغییرات در کنارتغییر نگرش دولتمردان و سیاست گذاران به صنعت کشاورزی می تواند سبب شکوفایی این صنعت در ایران شده و پایداریتولید را در کنار امنیت غذایی این مرز و بوم علی رغم مشکلات بسیار زیست محیطی، اقلیمی و سیاسی به ارمغان آورد.

Keywords:

کشاورزی هوشمند , امنیت غذایی , روبات های کشاورزی , کشاورزی مدرن