مرضیه باقری خانقاهی - دانشجوی دکتری مهندسی آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
خلیل قربانی - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران

با توجه به بحران آب در کشورهای خشک و نیمه خشک مانند ایران، توجه به تکنولوژی شیرین سازی آب جهت استفادهدر مصارف کشاورزی، صنعت و شرب بیش از پیش حائز اهمیت است. اما پیاده سازی این تکنولوژی بدون در نظر گرفتن اثراتزیست محیطی، بدون شک مشکلاتی را فراهم میکند. چرا که در کنار اثرات مثبت شیرین سازی آب، اثرات منفی آن برمحیط زیست نیز باید به دقت بررسی و ارزیابی شود. از جمله اثرات منفی می توان به اثرات سوء بر کیفیت آب و رسوبات، ازبین بردن جانداران (آبزی و خشک زی) و مختل کردن زندگی آنها و عملکرد اکوسیستم، انواع آلودگی های حرارتی، شیمیاییو صوتی ناشی از پساب خروجی، نشت مواد آلاینده به محیط زیست، انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات آب و هوایی اشاره کرد. بنابراین ارزیابی زیست محیطی (ETA) یکی از ابزارهای مهم در مدیریت و تصمیم گیری صحیح شیرین سازی آب جهترسیدن به توسعه پایدار می باشد. تحقیق حاضر نیز به مطالعه مروری بر ارزیابی اثرات زیست محیطی فرآیندهای شیرین سازیآب در ایران پرداخته است و در نتیجه با ارائه راهکارهایی چون انتخاب درست روشهای شیرین سازی آب (غشائی، حرارتیو هیبریدی) سعی در کاهش اثرات مخرب زیست محیطی این فرآیندها دارد.

آلودگی، بحران آب، تکنولوژی شیرین سازی، راهکارهای مدیریتی، محیط زیست