تاثیر روش های کنترل بیولوژیکی سفیدک پودری بر فلورسانس کلروفیل و برخی شاخص های رشدی سه رقم فلفل دلمه ای گلخانه ای

فلفل دلمه ای به سبب ارزش تغذیه ای بالایی که دارد از مهمترین سبزیجات مصرفی در سراسر دنیا به شمار می رود. از جملهمخرب ترین بیماری های فلفل دلمه ای، سفیدک پودری است که سبب کاهش عملکرد گیاه می گردد. به همین منظور پژوهشیبه صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول، روش کنترل سفیدک در پنج سطح شاملباسیلوس سابتیلیس در سه غلظت (۱/۱۰۰، ۱/۵۰۰، ۱/۱۰۰۰) و قارچکش (استروبی ۰/۲ در هزار) و شاهد و فاکتور دوم، رقم در سه سطح، وست لند ۲۰۹۰ (قرمز)، وست لند ۱۲۲۵ (زرد) و مگنو (نارنجی) بود. نتایج نشان داد که اثر رقم تنها بر شاخص های کلروفیل a و وزن کل میوه معنی دار بود و مبارزه بیولوژیکی بر درصد بیماری و میزان (F(v)/F(m تفاوت معنی دار نشان داد. همچنین رقم قرمز با میانگین ۱/۸۳ میلیگرم بر گرم وزن تر بیشترین میزان کلروفیل a را در شرایط تنش سفیدک پودری داشت و کمترین درصد آلودگی در تیمار قارچکش با میانگین (۷/۱۱ درصد) مشاهده شد. در بین تیمارهای باکتری نیز، باکتری با غلظت ۱/۱۰۰۰ بیشتر از سایر غلظت ها، درصد آلودگی را افزایش داد. اثر رقم بر وزن کل میوه نشان داد که رقم نارنجی با میانگین ۱۱۵/۱۳ گرم کمترین وزن کل میوه را در شرایط تنش سفیدک پودری نشان داد. بنابراین مبارزه بیولوژیکی، روش موثری در حفظ شاخص های فتوسنتزی و رشدی فلفل دلمهای در شرایط بیماری سفیدک پودری می باشد.

Keywords:

سفیدک پودری , باسیلوس سابتیلیس , کلروفیل a , درصد بیماری , میزان (F(v)/F(m