لطیفه خلیلی - کارشناس ارشد گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
وحید غریب خواجه - کارشناس ارشد گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، کارشناس ارشد

مطالعه عوامل موثر بر رفتار محیط زیستی مدخل مهمی برای کنترل پیامدهای محیط زیستی در یک اجتماع، شهر یاسکونتگاه است .رفتار محیط زیستی تحت تاثیر عوامل انسانی و محیطی متفاوتی قرار دارد که درک آنها نیاز به بررسیدقیق و نزدیک موقعیت های فردی و اجتماعی دارد .سلامت عمومی یکی از دغدغه های اصلی سیاستگذاران در کشورهایمختلف بوده است .از طرف دیگر، سرعت رشد و توسعه اقتصادی که به دنبال خود افزایش انتشار گازهای آلوده کننده محیطزیست را به همراه دارد، بر این مساله افزوده است .کشورهای عضو سازمان اوپک با اتکاء به درآمدهای نفتی خود به گسترشبخش صنعت روی آوردند که این امر بر مشکلات ناشی از کاهش کیفیت محیط زیست و سطح سلامت عمومی افزوده است .برخورداری از محیط زیستی سالم و پاک برای هر فرد از اهمیت خاصی برخوردار است .یکی از مهمترین مشکلات عصرحاضر، نگرانی و چالشهای ناشی از اثرات آلودگی منابع طبیعی و انتقال آن به انسان و محیط زیست است. با توجه بهاهمیت مقوله محیط زیست و با در نظر گرفتن مشکلات متعدد در حوزه محیط زیست، هدف از این پژوهش حاضر بررسیرفتار انسان برمحیط زیست و منابع طبیعی با تاکید برتوسعه پایدار و معرفی راهکارهای مقابله با آلودگی زیست محیطی وتوسعه ی محیطی سالم و پایدار می باشد. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای انجام شده است .بررسی وضعیت محیط زیستیکشور نشان میدهد که در حال حاضر مشکلات محیط زیستی متعددی فراروی مدیران قرار دارد . جایگاه نه چندانرضایتبخش ایران در بعد عملکرد زیست محیطی در سطح جهان ( رتبه ۸۰ در سطح جهان ۲۰۱۸ ) نشانگر لزوم توجهجدی به این مقوله است . از سوی دیگر، مسایل محیط زیستی به دلیل تاثیر حیاتی بر آحاد جامعه، از جایگاه خاصی درادبیات نظری مدیریت دولتی و خط مشیگذاری عمومی برخوردار هستند . در طی سالیان گذشته، سیاست ها و خط مشی هایمتعددی از سوی سازمانها و نهادهای فعال و مرتبط با حوزه محیط زیست کشور مطرح گردیده است و به نظر می رسداصلی ترین مساله محیط زیستی کشور عدم اجرای موفق خط مشی های محیط زیستی است . نتایج بررسی ها نشانگر آن استکه سیاست های مذکور یا جرایی نگشته و یا در صورت اجرا نیمه کاره رها گشته اند.

آلودگی منابع طبیعی، توسعه پایدار، رشد اقتصادی، سلامت عمومی، کیفیت محیط زیست