بررسی تاثیر پلی روتاکسین بر تراوایی غشای پلی وینیل الکل در برابر دی اکسید کربن و نیتروژن
Publish place: Fifth Conference on Separation Science and Engineering
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 133
This Paper With 7 Page And PDF and WORD Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSSE05_046
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1401
Abstract:
از کمپلکس آلفاسیکلودکسترین و پلی اتیلن گلیکول، پلی شبه روتاکسین و در ادامه با به کارگیری گروه های مسدودکننده در انتهای زنجیر پلیمر، پلی روتاکسین به دست می آید. در این پژوهش از آلفاسیکلودکسترین و پلی اتیلن گلیکول دو سر کلردار برای سنتز پلی شبه روتاکسین استفاده شد. با به کارگیری ۴-اتیل آنیلین به عنوان عامل مسدودکننده، پلی روتاکسین به دست آمد. سنتز پلی روتاکسین با کمک آزمون ۱HNMR مورد ارزیابی دقیق قرار گرفت و نسبت درهم جای نمونه و طول نانو لوله مولکولی تخمین زده شد. تایید و بررسی ساختارهای کانالی نیز با استفاده از آزمون پراش اشعه ایکس دنبال شد. با افزودن ۲درصد وزنی پلی روتاکسین به غشای متراکم پلی وینیل الکل، تراوایی غشای پلی وینیل الکل در برابر گاز دی اکسید کربن به میزان ۱۵۲ درصد افزایش یافته و به ۳۷/۰ برر رسید و انتخاب پذیری دی اکسید کربن به نیتروژن برابر با ۶۷/۱ برای آن ثبت شد. تراوایی از طریق فصل مشترک بین پلی روتاکسین و بستر غشاء بهبود یافته است.
Keywords:
Authors
نیما پاک زاد
گروه فرآیندهای پلیمریزاسیون، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس کارشناس ارشد مهندسی فرآیندهای پلیمریزاسیون، دانشگاه تربیت مدرس
مهدی عبداللهی
گروه فرآیندهای پلیمریزاسیون، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس دانشیار گروه مهندسی فرآیندهای پلیمریزاسیون، دانشگاه تربیت مدرس