علی بیشه - کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی مکانیک
مهدی کاروان - استادیار، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی مکانیک

پلی یورتان ها دسته مهمی از پلیمر ها هستند که در بخش های مختلف صنعت مورد استفاده قرار می گیرند. پلی یورتان ها به واسطه داشتن خواص فیزیکی و مکانیکی فوق العاده و محدوده کاربرد زیاد، به عنوان پلیمر های مهندسی استفاده می شوند. به طور کلی، پلی یورتان ها می توانند تک جزئی یا دو جزئی باشند و یکی از اجزاء آن ها، ایزوسیات و دیگری پلی ال می باشد. روش های سنتز پلی یورتان ها همگی شامل زمان دهی برای انجام واکنش میان اجزاء پلی یورتان است و شرایط حرارتی حین پلیمریزاسیون و زمان آن در خواص مکانیکی، فیزیکی و حرارتی پلیمر نهایی می تواند تاثیر زیادی داشته باشد. در واقع برای کاهش زمان پلیمریزاسیون و صرفه جویی در زمان، اغلب به سراغ روش های پخت در کوره می روند که به تبع آن، چالش های فراوانی از جمله اثرگذاری بر خواص مکانیکی، حرارتی و فیزیکی به وجود می آید و تاکنون در رابطه با رفتار های حرارتی مقایسه ای صورت نگرفته است. در پژوهش حاضر، به بررسی شرایط سنتز پلیمر و تاثیر پخت الاستومر پایه پلی یورتانی در کوره (curing) پرداخته شده است. با استفاده از آزمون های کشش (Tensile)، آنالیز گرماسنج روبشی تفاضلی (DSC) و آزمون زاویه تماس آب (Water Angle)، به مقایسه خواص مکانیکی، حرارتی و فیزیکی الاستومر پایه پلی یورتانی در دو حالت کیور شده و کیور نشده پرداخته شده است. نتایج نشان داد حالت کیور نشده، خواص مکانیکی بهتری گزارش کرد؛ در خواص حرارتی به جز کاهش جزئی دمای شبه شیشه ای شدن و نیز کاهش ظرفیت حرارتی ویژه در فشار ثابت (Cp)، کیورینگ تاثیر زیادی نداشت و در خواص فیزیکی نیز حالت کیور شده، آب گریز تر گردیده است.

الاستومر، پلی یورتان، پخت کوره، خواص مکانیکی، خواص حرارتی، خواص آب گریزی