ارزیابی ریزساختاری و خصوصیات مکانیکی اتصال فاز مایع گذرا سوپر آلیاژ پایه نیکل Hastelloy C۲۷۶ و فولاد زنگنزن آستنیتی ۳۱۶

در این مطالعه به بررسی تاثیر دمای اتصال بر ریزساختار و خواص مکانیکی اتصال غیر مشابه فولاد زنگنزن آستنیتی ۳۱۶ و سوپر آلیاژ پایه نیکل Hastelloy C۲۷۶ با استفاده روش فاز مایع گذرا پرداخته شد. فرآیند اتصال در زمان ثابت ۹۰ دقیقه و دماهای ۱۱۰۰ و ۱۱۵۰ درجه سانتیگراد با استفاده از لایه واسط BNi-۲ به ضخامت ۵۰ میکرومتر انجام شد. به منظور بررسی ریزساختاری اتصالات از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به سیستم آنالیز عنصری استفاده شد. همچنین بررسی خواص مکانیکی اتصالات به کمک آزمونهای میکروسختی ویکرز و آزمون استحکام کشش برشی انجام شد. نتایج نشان داد که در تمامی اتصالات انجام شده نمونهها عاری از هرگونه ترکیب یوتکتیک در موضع اتصال بوده و انجماد همدما به صورت کامل تشکیل شده است. نواحی متاثر از نفوذ (DAZ) در دو سمت موضع اتصال شناسایی شدند، منطقه DAZ فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۱۶ حاوی بوریدهای غنی از Ni، Cr و Mo است. از سوی دیگر منطقه DAZ سوپر آلیاژ ۲۷۶C Hastelloy حاوی بوریدهای غنی از Fe، Cr و Ni است. همچنین افزایش دمای اتصال منجر به بهبود خواص مکانیکی اتصالات میشود.

Keywords:

اتصال فاز مایع گذرا , انجماد همدما , سوپر آلیاژ پایه نیکل , استحکام کشش برشی , میکروسختی