عباس بیاتی - دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مصطفی پهلوانی - واحد تحقیق و توسعه، شرکت فناوریهای ریلی مپنا، کرج، ایران دانشکده ی مهندسی خودرو، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
رامین هاشمی - دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

در پژوهش پیش رو به مطالعه ی نمودار حد شکل دهی آلیاژ دو فازی منیزیم-لیتیم با درصد وزنی Mg-۷Li-۱Zn یا به اختصار LZ۷۱، در شکل دهی تدریجی به روش شیار مستقیم، پرداخته شده و شکل پذیری این آلیاژ با شکل پذیری آلومینیوم ۱۰۵۰ به عنوان یک فلز پرکاربرد در صنایع مقایسه شده است. برای این کار پس از تهیه ی آلیاژ LZ۷۱ به روش ریخته گری به کمک فرآیند نورد گرم بالک ریخته گری شده به ورق با ضخامت ۲ میلی متر تبدیل شده و برای رسیدن به شکل پذیری مناسب و خواص مکانیکی همسانگرد ورق حاصل از نورد در دمای ۳۵۰ درجه سانتی گراد تحت عملیات حرارتی قرار گرفت. نمونه ی ریخته گری شده، نورد شده و آنیل شده از نظر ریز ساختار به کمک میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفته و به کمک آنالیز پراش پرتو x فازها و طیف خام نمونه ها بررسی شده است. همچنین به کمک تست کشش تک محوره خواص مکانیکی سه نمونه و همچنین آلومینیوم ۱۰۵۰ بدست آمده است. در نهایت به کمک روش شکل دهی تدریجی دو نمونه ی منیزیم-لیتیم آنیل شده و آلومینیوم ۱۰۵۰ شکل پذیری آنها مقایسه شده است. با توجه به نزدیک بودن نمودارهای حاصل، شکل پذیری مناسب آلیاژ منیزیم-لیتیم و قابلیت کاربرد آن در شکل پذیری تدریجی صحه گذاری می شود.

شکل دهی تدریجی، منیزیم-لیتیم، نمودار حد شکل دهی، XRD، ریزساختار