میلاد افراسیابی - کارشناس ارشد، گروه مهندسی مکانیک، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز،ایران
رضا جاهدی - استادیار، گروه مهندسی مکانیک، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

امروزه جایگزینی قسمت های فولادی خودروها با قطعات کامپوزیتی ای که بتواند خواصی مشابه یا بهتر را فراهم کند، بسیار حائز اهمیت است. سپرهای فایبر گلاس، نمونه ای از استفاده از کامپوزیت ها در خودروها است. در این مقاله سعی شده تا به روش المان محدود، جایگزینی گلگیری کامپوزیتی (گلگیر جلو خودرو تیبا) که دارای خواصی مشابه گلگیر فولادی باشد، بررسی شود. بررسی اثر تعداد لایه ها، نوع چیدمان الیاف و نوع مواد اولیه در میزان تنش و تغییر شکل ورق کامپوزیتی مورد مطالعه قرار می گیرد. در این پژوهش می توان مشاهده کرد که در حالت دوم، گلگیر کامپوزیت پلیمری دارای خواص مکانیکی بهتر از گلگیر فولادی و همچنین وزنی کمتر می باشد که قابلیت طراحی آن وجود خواهد داشت. همچنین در حالت سوم به مدل سازی گلگیری با لایه چینی متفاوت از حالت دوم پرداخته شده است که شاهد بهبود خواص مکانیکی نسبت به حالت فولادی می باشیم. در ادامه به بررسی افزایش تعداد لایه های حالت سوم پرداخته شده و به ارائه میزان تغییر خواص به ازای افزوده شدن دو لایه به کامپوزیت پرداخته شده است.

گلگیر کامپوزیتی، المان محدود، تحلیل تنش، تغییر شکل