بررسی تاثیر اسید استئاریک بر آب گریزی و مقاومت خوردگی پوشش کامپوزیتی نیکل- نانولوله کربنی

پوشش های فوق آب گریز به دلیل خواص عالی و کاربردهای عملی گسترده در سال های اخیر به یک موضوع تحقیقاتی مهم تبدیل شده اند. در پژوهش حاضر پوشش آب گریز نیکل و پوشش فوق آب گریز کامپوزیتی نیکل-نانولوله های کربنی به روش اصلاح سطح با استفاده از مواد با انرژی سطحی کم و نیز اصلاح سطح توسط افزایش رافنس سطح تولید شد. مورفولوژی، زاویه ترشوندگی و مقاومت به خوردگی نمونه های ایجاد شده به ترتیب توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FE-SEM)، دستگاه اندازه گیری زاویه تماس و دستگاه پتانسیواستات بررسی شد. زاویه تماس قطره آب ۴ میکرولیتری روی پوشش کامپوزیتی ایجاد شده با اصلاح سطح توسط مواد با انرژی سطحی کم، به ۱۵۷ درجه رسید که نشان دهنده فوق آب گریزی پوشش است. مطالعات الکتروشیمیایی نیز بهبود مقاومت به خوردگی پوشش کامپوزیتی نیکل-نانولوله های کربنی را نشان داد، بطوریکه وجود پوشش فوق آب گریز می تواند به عنوان یک مانع عمل کرده و از نفوذ یون های خورنده به سطح بستر جلوگیری کند.

Keywords:

رسوب دهی الکتریکی , فوق آب گریزی , نانولوله های کربنی , مقاومت خوردگی , پلاریزاسیون.