سعیده قائمی فرد - دانشجوی دکترای عمران سازه، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

مواد پیزوالکتریک، توانایی تبدیل کرنش مکانیکی و انرژی ارتعاشی به انرژی الکتریکی را دارند که این ویژگی سببایجاد فرصت هایی برای پیاده سازی انرژی های تجدید پذیر و پایدار را از طریق برداشت نیرو و سنجش هوشمند خود-پایداردر ساختمان ها شده است. یکی از رایج ترین مصالح در صنعت ساخت و ساز، ملات سیمان بدون پیزوالکتریک است، که دربرداشت انرژی الکتریکی از ارتعاشات محیطی یک سیستم سازه ای کارآمد نیست. به همین منظور، در سال های اخیر، روشهای بسیاری همچون ترکیب مواد افزودنی مانند تیتانات زیرکونات سرب، تیتانات زیرکونات باریم، ذرات کربن و الیاففولادی و روش های التیام فیزیکی مانند گرمایش حرارتی و کاربرد میدان الکتریکی برای بهبود ظرفیت پیزوالکتریککامپوزیت مبتنی برسیمان پیشنهاد و به کار گرفته شده است. کاربرد موثر مواد پیزوالکتریک برای توسعه و پیشرفت سازههای پایدار، علاوه بر درک مکانیسم خواص پیزوالکتریک اجزای مختلف سازه، به آخرین پیشرفت ها و موفقیت هایش درصنعت ساخت و ساز بستگی دارد؛ به همین دلیل، این مقاله به بررسی تحقیقات اخیر که برای توسعه مصالح ساختمانیجدید با پیزوالکتریک و ظرفیت ذخیره انرژی بالا پرداخته است .

مواد پیزوالکتریک، سازه پایدار، برداشت کننده انرژی، ذخیره انرژی