فرزانه فتحی - کارشناس ارشد مهندسی معماری دانشگاه ساریان

طبیعت دستاورد بهترین معمار یعنی خداوندگار است و اغلب برای معماران بهترین سرچشمه الهام بوده است. درطول تاریخ از هنگامی که بشر سرپناه، مس کن، محل زیس ت، محل کار و یا هر نوع فضایی را ساخته و مورد بهره برداری قرارداده، همیشه عوامل طبیعی را یک اصل مهم و اساسی دانسته وهمواره یکی از موثرترین عوامل تاثیرگذار در خلق فضاهای آرامش بخش، طبیعت شناخته شده است. در طول تاریخ، طبیعت همواره به طرق گوناگون در طراحی معماری بکار گرفته می شده است. امروزه اما با پیشرفت صنعت و مدرن شدن شهرها و کم شدن رابطه ی میان انس ان و طبیعت، بر رابطه ی طبیعت و معماری نیز خد شه وارد گشته ا ست و درنتیجه مشکلات متعددی برای ان سان ها پدید آمده ا ست. بنابراین به منظور احیای این رابطه و ایجاد فضاهای آرامش بخش، رویکردهای گوناگونی برای حفظ جایگاه طبیعت درمعماری پدیدار شدند. بدین ترتیب این نوشتار با استفاده از روش تحلیلی،توصیفی و با هدف تدوین مبانی ارتباط معماری با طبیعت در راستای طراحی فضاهای مسکونی شکل گرفت تا گامی در جهت ارتقا رابطه ی مسکن و طبیعت و ایجادمحیط های آرامش بخش، برداشته شود.

طبیعت، معماری،انسان،مسکن ،فضای آرامش بخش