طراحی مرکز فرهنگی هنری شهر رشت با رویکرد افزایش سطح تعاملات اجتماعی

فضاها و مراکز فرهنگی هنری در محیط شهر، به طبع نیازها و فعالیت های اجتماعی و در جهت تامین آنها بوجود می آید. به سخن -دیگر، یک مرکز فرهنگی یا اجتماعی، مکان تجمع و یکپارچه کردن اجرای نیازها و فعالیت ها در جهت کالبدی کردن و تداوم حیاتاجتماعی جامعه شهری است. سازمان هایی مانند مراکز فرهنگی، به عنوان ابزار مهم توسعه و پایداری فرهنگی در جهت صیانت وگسترش دست آوردهای فرهنگی و هویت فرهنگی یک جامعه و رفع نیازهای فرهنگی مردم تاسیس می شود. همچنین این مراکزباعملکرد خود از طریق آموزش، شناخت و نمایش، نقش موثری در احیا و پایداری فرهنگ جامعه دارد. به عنوان پایگاهی که سببشناخت افراد از فرهنگ آن شهر می شود، به افراد این امکان را می دهد که برخی خصایص فرهنگی جامعه میزبان را،که خودشانکمتر به آن توجه داشته اند، شناسایی و معرفی کنند. محیط های فرهنگی موجب تبادل ایده ها و نظرات، افزایش غرور، تقویتحس همبستگی و بالا رفتن سطح شناخت درباره هویت فرهنگ بومی آن ناحیه می شود. امروزه در اغلب فضاهای عمومی با کاهش روابط و مشارکت اجتماعی ساکنان مواجه هستیم و این درحالیست که میزان موفقیتفضاهای عمومی، با میزان استفاده از فضا و حضور انسان در آن، رابطه مستقیم دارد. درنتیجه معماران و شهرسازان معاصر باید درپی طراحی فضاهای عمومی با محوریت اجتماع پذیری بوده تا بتوانند با ایجاد بستری مناسب، زمینه گرد همایی افراد را فراهمنموده و موجب افزایش تعاملات اجتماعی گردند. این پژوهش با توجه به پایین بودن سطح تعاملات اجتماعی بین شهروندان درفضاهای فرهنگی هنری به عنوان مسئله اصلی تحقیق، سعی شده به دنبال راه حل مناسب برای این مسئله از طریق شناسایی وارزیابی مولفه های کالبدی، مولفه های اجتماعی و فردی بپردازد . این پژوهش هدف خود را ایجاد محیطی سالم برای برقراری روابطاجتماعی و سلامت روانی افراد جامعه و افزایش نشاط و پویایی اجتماعی، ارتقاء فرهنگی و ارائه راهکاری برای افزایش کیفیتفضاهای فرهنگی به منظور افزایش تعاملات اجتماعی و متعادل نمودن حس تعلق خاطر به کالبد کانون فرهنگی همگام با حوزهرفتاری آن می داند.

Keywords:

طراحی مراکز فرهنگی , مرکز هنری , رویکرد تعاملات اجتماعی , شهر رشت