حملات سایبری در پرتو توسل به زور از نگاه حقوق بین الملل

یکی از مسائل مهم جامعه بین المللی، توسل به زور بوده و تحولات قابل توجه ای را به خود دیده است. از جواز آن تا محدودیت وممنوعیت آن، توسل به زور از جمله قواعد مهم حقوق بین الملل است که در بند ۴ ماده ۲ منشور به ممنوعیت این امر اشاره شدهاست. با رشد و توسعه همه جانبه جوامع، مفهوم توسل به زور نیز تغییر و ابعاد جدیدی از آن ایجاد شده و روش های جدیدی از آنتوسط دولت ها به کار گرفته می شود، یکی از این روش ها؛ حملات سایبری می باشد.حمله سایبری نمونه سلاح جدیدی است کهروش های هدایت و کنترل توسل به زور را دگرگون کرده و توانایی این حملات در آسیب رساندن، کشتن و تخریب فیزیکی درفضای سایبر مفهوم توسل به زور را متحول ساخته است.بنابراین در این پژوهش، هدف، بررسی جرایم سایبری و فضای سایبری برایروشن نمودن ماهیت حملات سایبری و ارتباط این حملات با توسل به زور می باشد.این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به ایننتایج رسیده است که توسعه عرصه ارتباطات باعث گسترش حملات جدیدی شده است که در فضای سایبر رخ می دهد و به دلیلویژگی های منحصر به فردی که این حملات دارند از قبیل دسترسی آسان.تجهیزات ارزان قیمت. نامرئی بودن.انعطاف پذیری درشرایط گوناگون دولت ها تمایل زیادی به استفاده از این حملات دارند.همچنین زمانی که این حملات در مقیاس وسیعی صورتبگیرد و زیرساخت های حیاتی کشری را مورد هدف قرار دهد درواقع توسل به زور رخ داده است و تفاوتی ندارد که این زیرساختها دچار آسیب شوند یا خیر، صرف حمله سایبری به این زیرساخت هاء توسل به زور است و با اصل ممنوعیت توسل به زور مندرجدر بند ۴ ماده ۲ منشور در تعارض است و بنابراین، می توان حملات سایبری را وفق ماده مذ کور توسل به زور دانست.

Keywords:

مخاصمات مسلحانه , توسل به زور , , جرایم سایبری , فضای سایبری , حملات سایبری