بررسی حس تعلق دربازار ایرانی نمونه موردی بازار تبریز

بازار فضای آشنای شهر سنتی ایران است فضایی که تعاملات اجتماعی را دربستر خود پذیرا شده به عنوان استخوان بندی اصلی شهر مکان تبلور کالبدی فضایی روابط تولیدی درمعنای گسترده بوده است پاسخ به این پرسش که دریک فضا فعالیت هایدر حال انجام در ان به فضا معنا می بخشد یا این معماری است که با تامین ظرفی برای آن زمان و فعالیت عرصه ای برای حضور مردمان فراهم می کند ؟ دشوار است به نظر می رسد که با حذف فعالیت های در حال انجام دربازار دیگر توصیف کاملی از بازار نخواهیم داشت چرا که یکی از مشخصه های مهم بازار علاوه بر سبک معماری آن وجود تنوع عملکردی با حضور اقشار مختلف مردم در آن است چیزی که حس تعلق مکان دوستی دربازار را به تصویر می کشد و آن رابه قلب تپنده شهر تبدیل می نماید لذا دراین مقاله سعی برآن است تا با مروری برتعریف باازر و نقش آن درشهرهای سنتی ایران به بررسی میزان حس تعلق خاطر در اقشار مختلف مردم پرداخته شود.