بررسی اثربخشی آموزش مهارت کنترل خشم برخودکنترلی دانش آموزان

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت کنترل خشم برخودکنترلی دانش آموزان بود. مواد و روش کار: در یک طرح آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون توام با گروه کنترل ابتدا از بین کلیه دبیرستان های دخترانه فومن یک دبیرستان به شیوه ی تصادفی خوشه ای انتخاب شد؛ نمونه ی غربالگری شده از بین۱۷۴ نفر شامل ۴۸ دانش آموز بود که از نظر خودکنترلی در سطح پایینی قرار داشتند و۳۰ نفر از بینشان با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه ی نهایی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزینی تصادفی شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه خودکنترلی تانجی (۲۰۰۰) را تکمیل کردند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه تحت آموزش مهارت کنترل خشم قرارگرفت. پس از اتمام جلسات از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و نرم افزار SPSS تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش کنترل خشم باعث افزایش معنی داری (p<۰/۰۱) در میزان خودکنترلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.نتیجه گیری: با توجه به یافته پژوهش به نظر می رسد که آموزش مهارت کنترل خشم می تواند به عنوان یک برنامه ی درمانی در جهت بهبود و افزایش خودکنترلی نوجوانان دختر در مراکز آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

کنترل خشم , خودکنترلی , مهارت کنترل خشم.