اثربخشی آموزش تاب آوری بر استرس ادراک شده و اضطراب امتحان دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش تاب آوری بر استرس ادراک شده و اضطراب امتحان دانش آموزان بود. طرح پژوهش به صورت نیمه آزمایشی پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل و انتخاب تصادفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهر رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود، که از این تعداد ۲۴ نفر به شیوه ی نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل ۱۲( نفر برای گروه کنترل، ۱۲ نفر برای گروه آزمایش( در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه های اضطراب امتحان )اسپیل برگر( و استرس ادراک شده )میمورا و گریفث( استفاده گردید. به منظور مقایسه نتایج دو گروه آزمایشی و کنترل از تحلیل کو واریانس چندگانه )MANCOVA( قبل و بعد از اتمام مداخله استفاده شد و نتایج به دست آمده توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج یافته ها نشان داد که آموزش تاب آوری بر استرس ادراک شده و اضطراب امتحان دانش آموزان تاثیر معنی داری دارد. به عبارتی دیگر می توان نتیجه گرفت که استرس ادراک شده و اضطراب امتحان در گروه آزمایش تعدیل یافت، لذا می توان از آموزش تاب آوری به عنوان یک روش موثر بر کاهش استرس و اضطراب استفاده نمود.

Keywords:

آموزش تاب آوری , استرس ادراک شده , اضطراب امتحان , دانش آموزان.