بهرهگیری از برخی الگوهای معماری پایدار بوسیله اصلاح بادگیرهای قدیم و تلفیق آنها با دودکشهای خورشیدی

درعصر حاضر بحران کمبودمنابع تجدیدناپذیر نابودی اکوسیستمهای طبیعی و افزایش آلاینده ها خطر سوراخ شدن لایه ازن و ... بشر را به این تفکر واداشته است که گامهایی به سوی توسعه ومعماری پایدار بردارد طراحی ای که پیوند دهنده بین انسان طبیعت و معماری می باشد یکی از قدمهایی که بایستی دراین راه برداشت توجه بیشتر به نوع انرژی های مصرفی درامر سرمایش و گرمایش است و می توان باالگوگرفتن از شیوه های استفاده شده درمعماری سنتی و تلفیق ان ها با علم روز دنیا در این امر صرفه جویی به عمل آورد بادگیری یکی از استراتژ های تطبیق با محیط برا یصرفه جویی درمصرف انرژی است که امروزه بدلایل متعددی از جمله افزایش تعداد طبقات در ساختمان ها کارکرد آنها ضعیف شمرده شده و به دست فراموشی سپرده شده است. کارایی بخشیدن دوباره به بادگیرها شرایط رسیدن به بخشهایی از یک معماری پایددار را فراهم می کند اما استفاده مستقیم از راه حلهای گذشته امکان پذیر و صحیح نمی باشد. و باید تغییرات یدر آنها به منظور بالا رفتن بازدهی ایجاد شود و این سیستم به نحوی تکامل بخشیده شود که کارایی آن بهبودیابد و برای تعداد طبقات بیشتری نیز پاسخگو باشد.