نقش مدیریتی زنان در توسعه توانمندسازی پایدار فرهنگی

زنان که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند حضور شکوهمند آنان در شکل گیری و تداوم نظام جمهوری اسلامی و مشارکت گسترده در عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، علمی، سیاسی و مدیریتی بیانگر فعالیت و تلاش این نیروی عظیم و ارزشمند در بازار کار،تلاش و فعالیت، حداقل برابر با مردان است ولی در مسند مدیریت و تصمیم گیری درصد زنان به مراتب کمتر از مردان می باشد. در این بین خانواده قویترین سنگردر برابر مفاسد اجتماعی و ناروایی هاست و پرورش فرزند جهادی مقدس است. پیرامون مبحث خانواده و نقش زنان در اجتماع و حضور بانوان در جامعه با رعایت حجاب و عفاف اسلامی و امکان بقاء این نهاد سنتی بحث های متعدیصورت می گیرد. در نظام اسلامی زن می تواند به عنوان یک اهرم مکانیسم سیاسی قوی مشارکت فعال همپای دیگر آحاد جامعه در بنای جامعه اسلامی سالم داشته باشد. افزایش حضور زنان در پست های مدیریتی نشان می دهد که نه تنها فرهنگ سازمانی حاکم بر دستگاه های اجرایی تغییر کرده و آن را بهبود بخشیده، بلکه زمینه های توسعه و پیشرفت جامعه را هم در ابعاد مختلف فراهم می کند. مدیریت زنان در سازمان های سایر کشورها دستاوردهای شایان توجهی داشته است، ولی تمایل عمومی در بیشتر سازمان های دولتی کشور ما تقریبا تا یک دهه قبل به برگزیدن مدیران مرد معطوف بوده که به نظر می رسد در این میان عامل جنسیت بیش از شایستگی و توانمندی مورد توجه قرار داشته است. اما باید در نظر داشت که در سال های اخیر پیشرفت محسوسی در خصوص به کارگیری از تخصص زنان در عرصه مدیریت انجام شده که از جهات مختلف قابل تامل است.

Keywords:

مدیریتی زنان , توسعه , توانمندسازی , پایدار فرهنگی