یعقوب نیکوکار - دانشجوی دکتری گروه مشاوره، واحد ابهر،دانشگاه آزاد اسلامی ، ابهر، ایران
علیرضا جعفری - استادیار گروه روانشناسی،واحد ابهر، دانشگاه آزاداسلامی، ابهر، ایران (نویسنده مسئول ) a.jafari@abhariau.ac.ir
قربان فتحی اقدم - استاد یارگروه روانشناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران
جعفر پویامنش - استاد یارگروه روانشناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، ابهر، ایران

هدف از پژوهش حاظر مقایسه اثربخشی دو رویکرد مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد (ACT) و واقعیت درمانی بر افکار غیرمنطقی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد است. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش زنان سرپرست خانوار کمیته امداد شهرستان شبستر به تعداد ۱۵۳ بودند، که از این تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس که نمره آنها در آزمون باورهای غیر منطقی جونز بالابود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد و گروه واقعیت درمانی) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها باآزمون تحلیل واریانس آمیخته انجام گرفت. نتایج نشان دادکه دو رویکرد مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی به طور معناداری باعث کاهش افکار غیر منطقی زنان می شود (P≤۰/۰۱). همچنین مقایسه اثربخشی دو گروه نشان داد که تاثیر روش درمانی (ACT) بر باورهای غیرمنطقی زنان سرپرست خانوار به طور معناداری بیشتر از واقعیت درمانی بوده است (P≤۰/۰۱). می توان نتیجه گرفت که باورهای غیرمنطقی از جمله عوامل زمینه ساز بروز مشکلات هستند. بر پایه این الگو و با استناد به رویکردهای درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و واقعیت درمانی، می توان جهت بهبود و اصلاح باورهای غیرمنطقی مراجعان استفاده کرد. از این تحقیق می توان استنباط کرد که بین اثربخشی دو روش درمانی بر افکار غیرمنطقی زنان سرپرست خانوار تفاوت معنادار وجود دارد (۰/۰۴=P).

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT), واقعیت درمانی, باورهای غیرمنطقی, زنان سرپرست خانوار