بهنام باقری - دانشجوی دکتری رشته حغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
محمدتقی معصومی - هیات علمی گروه جغرافیا برنامه ریزی هری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
حسین نظم فر - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری و روستایی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رسول صمدزاده - دانشیار و هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل

چکیدهدر این پژوهش به بررسی جایگاه توسعه یافتگی استان های کشور پرداخته شده است. به همین منظور برای بررسی توسعه یافتگی از۷۱ شاخص در ۶ حوزه استفاده شده که این آمار از سالنامه های آماری سال۱۳۹۵ استخراج گردیده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر کاربردی بوده و هدف آن بررسی جایگاه توسعه یافتگی استان های کشور است. در این تحقیق از روش آنتروپی شانون برای وزن دهی و برای محاسبات توسعه یافتگی از تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه الکتر و ویکور استفاده شده است. برای یکسان سازی نتایج نیز تکنیک کپلند بکارگرفته شده، برای تهیه نقشه خوشه و ناخوشه و تحلیل فضایی نابرابری ها از تکنیک های آمار فضایی و روش لکه های داغ و خوشه و ناخوشه در تحلیل ها استفاده شده است، نتایج بدست آمده از روش ها نشان می دهد استان سمنان به تنهایی در وضعیت بسیار برخوردار قرار داشته و استانهایی مانند اصفهان، یزد و اردبیل و چهارمحال و بختیاری در وضعیت برخوردار قرار دارد. نتایج تحلیل های آمار فضایی با استفاده از تحلیل لکه های داغ بر مبنای امتیاز کپلند نشان می دهد که استانهای سمنان و مازندران به احتمال ۹۵% و استانهای گلستان، تهران و اصفهان به احتمال ۹۰% جزو لکه های داغ و استانهای سیستان و بلوچستان و هرمزگان به احتمال ۹۰% لکه های سرد می باشند. تحلیل خوشه و ناخوشه بر مبنای امتیاز حاصل از مدل کپلند نیز حاکی است استان سمنان یک خوشه با مقادیر بالا ( HH ) و استان البرز یک ناخوشه می باشد که توسط مقادیر بالا محاصره شده است ( LH )

توسعه یافتگی استانها, ناهمگونی فضایی, شاخص های توسعه, تکنیک آماره فضایی, تکنیکMADM