الهام موحد - دانشجوی دکترا، گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
کیوان صائب - دانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
فرشید پژوم شریعتی - استادیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده نفت و مهندسی شیمی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
آپتین راهنورد - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

تصفیه پساب شهری و تولید، به طور هم زمان یک روش نوین و کارآمد در صنعت تصفیه است، با به کارگیری محیط کشت مصنوعی، پساب شهری به عنوان منبع غذایی ریزجلبک به کار می رود. کشت ریزجلبک در پساب، مرحله ای با اهمیت در تصفیه فاضلاب محسوب می شود که افزون بر تصفیه پساب، تولید هم زمان زیست توده نیز انجام می شود که می تواند برای مصارف متعدد به کار رود و ارزش زیادی دارد. در این پژوهش تاثیر pH اولیه بر عملکرد زیست راکتور غشایی نوری در رشد زیست توده و حذف مواد مغذی از پساب شهری بررسی شد. در این پژوهش ابتدا ریزجلبک کلرلا ولگاریس در یک زیست راکتور نوری غشایی با شدت نور ۳۰۰ میکرومول فوتون بر مترمربع در ثانیه در سیکل نوری ۲۴ ساعت روشنایی و غلظت اولیه ۱ گرم در لیتر وزن خشک ریزجلبک در سه pH اولیه ۴، ۷ و ۱۰ کشت داده شد. سپس با توجه به رابطه مستقیم رشد ریزجلبک و حذف مواد مغذی بهترین pH اولیه در حذف نیترات و فسفات از پساب شهری بررسی شد. با توجه به نتایج، ریزجلبک پس از ۹ روز با پساب شهری سازگار شده و در pH اولیه برابر ۷ بیشترین نرخ رشد ریزجلبک برابر بر با ۳۷/۲ گرم وزن خشک در لیتر و حذف نیترات و فسفات به ترتیب ۸۸ و ۸۷ درصد به دست آمد و همچنین در روز پانزدهم در همان pH اولیه بیشترین مقدار حذف نیترات و فسفات از پساب شهری به ترتیب ۹۲ و ۹۱ درصد به دست آمد. نتایج نشان داد که تنظیم pH اولیه ریزجلبکی می تواند تاثیر انکارناپذیری بر رشد ریزجلبک ها داشته باشد و همچنین تاثیر قابل توجهی در حذف نیترات و فسفات از پساب شهری از طریق کشت ریزجلبک ها داشته باشد که با بهینه کردن pH اولیه این درصد حذف افزایش پیدا کرده است.

ریزجلبک, پساب شهری, زیست راکتور غشایی نوری, pH, نیترات و فسفات