سمیه ابراهیمی - کارشناس ارشد جغرافیا- اقلیم شناسی، دانشگاه اصفهان
کامران برومند سرکرده - کارشناس عمران، دانشگاه سیستان و بلوچستان

صنعت گردشگری در حال حاضر به عنوان یکی از مهم ترین منابع درآمد و از طریق ایجاد جریان مالی به عنوان مولفه ی عمده ای در بهبود اقتصادی مناطق و کشورها مطرح می شود. توسعه گردشگری در روستاها نیز گسترش فرصت های شغلی، ایجاد درآمد اضافی و فقرزدایی را در مناطق روستایی به ارمغان می آورد و مزایای فرهنگی و زیست - محیطی نیز به دنبال دارد. اما همواره خلا برنامه ریزی کارامد، در سیاست های توسعه ی روستایی برای فراهم آوری، یا یک پارچه کردن گردشگری، احساس می شود. در این تحقیق، ابتدا به روش شناسی تحقیق و سپس قابلیت های گردشگری در توسعه ی روستایی پرداخته شده است. داده های تحقیق از طریق پرسشنامه و مستندات آماری حاصل شده است. یافته های تحقیق به صورت استنباطی مورد بررسی قرار گرفته و در آخر نتیجه گیری و پیشنهادات آورده شده است. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی است و روش تحقیق آن توصیفی و تحلیلی می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و Excel انجام شده است. بررسی ها نشان داد که این منطقه علی رغم استعدادهای بالقوه، فاقد امکانات و تسهیلات رفاهی و تفریحی لازم برای جلب گردشگر است و با شرایط فعلی، نمی تواند نقشی در توسعه ی گردشگری منطقه داشته باشد. لذا با برنامه ریزی اصولی و به ویژه تهیه و اجرای طرح جامع گردشگری استان و تمرکز حمایت های مدیریتی، تبلیغات مناسب و تجهیز منطقه به برخی امکانات، می توان شاهد رشد و توسعه ی گردشگری به همراه توسعه ی روستای مذکور بود.

امکان سنجی, توسعه روستایی, گردشگری, خراشاد