ارتباط بین امتیاز خطر عود انکوتایپ DX با متغیرهای بالینی- آسیب شناسی در مبتلایان به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان مهاجم شایعترین بدخیمی مشاهده شده و علت اصلی مرگ مرتبط با سرطان در زنان است. متغیرهای بالینی- آسیب شناسی مهمترین عوامل در تصمیم گیری در زمینه درمان سرطان پستان هستند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین امتیاز خطر عود انکوتایپ DX ایجاد شده توسط سنجش ژن انکوتایپ DX® ۲۱ و متغیرهای بالینی - آسیب شناسی کلاسیک انجام شد. روش بررسی: تجزیه و تحلیل مشاهده ای گذشته نگر تک مرکزی از داده های ۴۴ بیمار عراقی مبتلا به سرطان پستان با آزمایش انکوتایپ DX در بیمارستان آموزشی انکولوژی شهر بغداد انجام شد. بیماران مورد مطالعه گیرنده استروژن مثبت، گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی ۲ منفی، عدم درگیری غدد لنفاوی و اندازه تومور بین ۵/۰ تا ۵ سانتیمتر داشتند. بیماران بر اساس امتیاز خطر عود انکوتایپ DX (امتیاز پایین، متوسط، بالا) به سه گروه تقسیم شدند. ارتباط بین امتیاز خطر با ۶ متغیر بالینی- آسیب شناسی شامل سن، اندازه تومور، درجه تومور، وضعیت گیرنده پروژسترون، تهاجم لنفی عروقی(LVI)  و زیرگروه های بافت شناسی سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از ۴۴ بیمار وارد شده در این مطالعه امتیاز خطر پایین، متوسط و بالا به ترتیب در ۱۶ (۴/۳۶%)، ۱۶ (۴/۳۶%) و ۱۲ (۲/۲۷%) بیمار مشاهده شد. میانگین سنی بیماران ۳/۴۹ سال بود و میانه اندازه تومور ۳/۲ سانتیمتر بود. هیچ یک از متغیرهای بالینی- آسیب شناسی بررسی شده با امتیاز خطرعود ارتباط معنی داری نداشتند و توانایی هر یک از این متغیرها به تنهایی برای پیش بینی امتیاز خطر عود انکوتایپ DX محدود بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای بالینی- آسیب شناسی استاندارد نمی توانند امتیاز خطر عود انکوتایپ DX را به طور قابل اطمینانی در بیماران ارجاعی با مراحل اولیه سرطان پستان پیش بینی کنند و با توجه به هزینه بالای این تست، بکارگیری آن نیاز به مطالعات دقیق تری دارد.

Keywords:

Breast Cancer , Recurrence Score , Clinicopathological , سرطان پستان , امتیاز عود , بالینی- آسیب شناسی