بی بی زهرا بهشتی - دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران.
فرهاد ادریسی - دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.
محمدحسین صائینی - دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
حسین مرادی زنجانی - دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.

ظهور و بروز دین در ابعاد فردی و اجتماعی دارای آثار مطلوب بسیاری است. اصولا دین برای رشد سطح کیفی زندگی افراد و تعالی بخشیدن به جامعه انسانی پدیدار شده است. یکی از مصداق های رسیدن به شکوفایی شخصیتی که از طریق کاربست دین در جامعه محقق می شود، رسیدن به آرامش روحی و روانی است. آیات بسیاری در قرآن و انجیل به این موضوع پرداخته و مخاطبان خود را با مولفه های کسب آرامش درونی آشنا کرده است. در این پژوهش با استناد به منابع کتابخانه ای و روش تفسیری از نوع کیفی، رویکردهای ارائه شده در ارتباط با دستیابی به آرامش از نگاه دین با رویکرد به قرآن و انجیل بررسی و کاویده شده است. نتایج تحقیق نشان می-دهد که وجوه مشترک رسیدن به آرامش در این دو کتاب عبارت است از: «توسل و ایمان به خدا»، «خودشناسی» و «دعا و نیایش با خداوند». در تمامی توصیه های اخلاقی در این و کتاب، مفهوم آرامش با خداوند گره خورده است. این امر نشان می دهد که آرامش از دید اسلام و مسیحیت، پدیده ای معنوی است. افزون بر این، مشخص گردید که اصلی ترین نمود فردی و اجتماعی رسیدن به آرامش درونی، امیدواری نسبت به زندگی است.

دین, قرآن, انجیل, آرامش, انسان, جامعه