معصومه قربانی - دانشجوی دکتری تخصصی رشته ی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمد سپهری - استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ستار عودی - دانشیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

استان گیلان، دانشمندان، ادبا و متفکران این دیار در همه عرصه­ ها و برهه ­های تاریخی تاثیراتی سازنده در ارتقای فرهنگ و قوام هویت ایرانی داشته اند. از آن میان میرزا محمدعلی حزین لاهیجی شاعری است که جایگاهی ممتاز در سبک هندی دارد. اما همه توانایی های حزین در ابداعات ادبی و تخیل ممتاز او خلاصه نمیشود بلکه او دانشمند و حکیمی است که در حوزه های مختلف علوم انسانی در زمان خودش آگاهی و اشراف داشته است؛ و به همین واسطه یکی از مهمترین تاثیرات حضور حزین لاهیجی ارتقای سطح فرهنگی و ادبی دوران خویش است مقاله حاضر با رویکرد تفسیری-کیفی به جایگاه ادبی و اندیشه حزین در عصر صفویه می پردازد. نتایج بحث نشان دهنده این مهم است که حزین از یک توفیق عمومی در کنار شاعرانی نظیر صائب، کلیم یا طالب آملی برخوردار است اما ویژگی خاصی که در او میتوان یافت دامن زدن به بازار نقد ادبی و ارتقای سطح فرهنگی در این دوران است. هرچند بسیاری از دستاوردهای حزین در کشور هند اتفاق افتاده اما زبان فارسی اشعار وی و همچنین نگاه خاص و تعلق خاطر وسیع او به فرهنگ ایرانی همواره او را به عنوان سوژهای مهم در جهت ارتقای فرهنگ قرن دوازدهم در انظار معرفی نموده است

فرهنگ صفوی, حزین لاهیجی, سبک هندی, تاریخ ایران, شعر کلاسیک