مجتبی بهرامیان - دانشگاه کاشان، دانشکده علوم ریاضی

بخش بزرگی از رمزنگاری در سال های اخیر به رمزنگاری خم های بیضوی اختصاص یافته است. خم های بیضوی دسته ای از خم های جبری با ساختار گروه هستند. رمزنگاری خم های بیضوی یک روش رمزنگاری کلید عمومی مبتنی بر نظریه خم های بیضوی است که با استفاده از ویژگی های خم های بیضوی به جای روش های قبلی مانند تجزیه به حاصل ضرب اعداد اول، امنیت بالاتری را با طول کلید کوتاهتر فراهم می کند. این بخش از رمزنگاری در توافق و تبادل کلید، امضای رقمی، تجزیه اعداد بزرگ، آزمون اول بودن و ... کاربرد دارد. در این مقاله، رمزنگاری بر اساس خم های بیضوی را مرور و کاربردهایی از آن را تشریح می کنیم. در پایان نیز برتری استفاده از خم های بیضوی را به طور خلاصه بیان می کنیم.

رمزنگاری, خم های بیضوی, پیچیدگی زمانی, لگاریتم گسسته, امضای دیجیتال