احمد حقانی - دانشگاه صنعتی اصفهان

جبر نوین که از دهه ۱۹۳۰ میلادی با نفوذ و تاثیر امی نوتر و مبتنی بر دستاوردهای پیشین او، آرتین، ودربورن، براوئر و دیگران شروع شد، با گرایش های متنوعی که بعدا در آن به وجود آمد، بخشی مهم از ریاضیات را به خود اختصاص داد که پژوهش در این بخش تا به امروز ادامه دارد. در این نوشته زمینه های فکری و نتایج پیشین را که به پیدایش جبر نوین منجر شد، به اختصار بیان می کنیم و رهیافت های نویی را مرور می کنیم که تعدادی از مهم ترین دستاوردهای پیشگامان جبر را در یکدوره زمانی پنجاه ساله از ۱۹۲۱ تا ۱۹۷۱ میسر ساختن. البته تنها به تعدادی از مکاتب جبری، عمدتا در زمینه جبرهای تعوی ناپذیر پرداخته ایم و به انتخاب خود، به تعدادی از گرایش ها (نظیر نظریه اتحادهای چندجمله ای) که بعد از سال ۱۹۷۰ میلادی کمتر ادامه یافتند، اشاره نکرده ایم.

نظریه رادیکال ها, نظریه بعد, حلقه خارج قسمتی, هم ارزی موریتا