سنجش و رتبه بندی مناطق شهر یاسوج از منظر شاخص های رشد هوشمند با رویکرد توسعه پایدار

امروزه رشد هوشمند یکی از راهبردهای موثر برنامه ریزی شهری در راستای توسعه پایدار شهری است چراکه به عنوان ابزاری کارآمد در سنجش میزان تمرکز یا پراکنده بودن رشد یک شهر نقش غیرقابل انکاری در توسعه، تغییر و شکل دهی مناطق شهری به ویژه کلان شهرها ایفا می کند .در این راستا پژوهش حاضر باهدف سنجش شاخص های رشد هوشمند شهری به منظور اولویت بندی مناطق شهر یاسوج، با تاکید بر توسعه پایدار انجام شده است. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی – تحلیلی است. شیوه گردآوری داده ها به روش اسنادی بوده که با استفاده از آمار و طرح تفصیلی شهر یاسوج (۱۳۹۵) به بررسی رشد هوشمند در این شهر پرداخته شده است. به همین منظور جهت وزن دهی شاخص های مورداستفاده از فن چند شاخصه آنتروپی شانون استفاده شده سپس به منظور تحلیل و رتبه بندی شاخص ها از مدل الکتره استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد مناطق موردمطالعه دارای سطوح متفاوتی از نظر شاخص های رشد هوشمند هستند، به طوری که بر اساس نتایج منطقه سه شهر یاسوج از لحاظ شاخص های شهر هوشمند با تعداد ۳ برد و ۱ باخت در مرتبه نخست قرار دارد، منطقه چهار با ۲ برد و ۲ باخت رتبه دوم، منطقه یک با ۱ برد و ۳ باخت رتبه سوم و منطقه دو بدون برد و با ۴ باخت رتبه چهارم را دارد. متناسب با شرایط مناطق می­توان از نظر ساکنین برای توسعه بیشتر استفاده نمود. چراکه استفاده از نظرات منطقی ساکنین مناطق نه تنها موجب ارتقای وضعیت کالبدی، زیست محیطی مناطق شهری می شود بلکه موجب استقبال و رغبت شهروندان در مشارکت در تصمیم گیری ها و برنامه های شهری می شود.

Keywords:

رشد هوشمند , توسعه پایدار , روش الکتره , شهر یاسوج