اثر فیتاز، اسید سیتریک و غلظت کلسیم بر عملکرد رشد، صفات لاشه و خصوصیات شیمیایی استخوان جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی فسفر غیرفیتات پایین

اثر سطوح مختلف کلسیم (۶/۰ و ۳/۰ درصد)، آنزیم فیتاز (صفر و ۱۵۰۰ واحد) و اسیدسیتریک (صفر و یک درصد) در جیره های حاوی ۱۵/۰ درصد فسفر غیرفیتات، بر عملکرد رشد، صفات لاشه و خصوصیات شیمیایی استخوان با استفاده از ۸۸۲ قطعه جوجه گوشتی نر ۱۰روزه از سن ۱۱ تا ۴۰ روزگی در یک آرایش فاکتوریل ۲×۲×۲ در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار (کنترل مثبت و هشت جیره بدون منبع معدنی فسفر) و هفت تکرار بررسی شد. افزودن فیتاز افزایش وزن روزانه و بازده خوراک را افزایش داد، اما اثر فیتاز در جوجه های دریافت کننده جیره حاوی ۶/۰ درصد کلسیم در ۲۵ تا ۴۰ روزگی آشکارتر بود (۰۱/۰>P). با کاهش غلظت کلسیم، افزایش وزن روزانه (۲۴-۱۱روزگی) و بازده خوراک (۲۴-۱۱ و ۴۲-۲۵ روزگی) کاهش یافت. هم چنین استفاده از اسیدسیتریک در جیره های حاوی ۳/۰ درصد کلسیم تاثیر منفی بر این صفات داشت (۰۱/۰>P). افزودن هم زمان فیتاز و اسیدسیتریک به جیره حاوی ۶/۰ درصد کلسیم در مقایسه با جیره ۳/۰ درصد بازده خوراک را افزایش داد (۰۱/۰>P). افزودن فیتاز به جیره، سبب افزایش درصد خاکستر انگشتان و سدیم استخوان و کاهش غلظت کلسیم و فسفر استخوان شد (۰۱/۰>P). با کاهش سطح کلسیم و افزودن فیتاز، فسفر استخوان کاهش یافت (۰۱/۰>P). وزن نسبی قلب و پانکراس با افزودن فیتاز به جیره کاهش یافت (۰۵/۰>P). با کاهش سطح کلسیم، وزن نسبی کبد و پانکراس افزایش و درصد چربی شکمی و قلب کاهش یافت (۰۵/۰>P). براساس نتایج حاصل، افزودن فیتاز و اسیدسیتریک به جیره حاوی ۶/۰ درصد کلسیم، سبب بهبود عملکرد رشد جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی فسفر غیرفیتات پایین می شود.

Keywords:

آنزیم فیتاز , اسید سیتریک , اسید فایتیک , فسفر , کلسیم , معدنی شدن استخوان