تاثیر خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک لاکتوفید بر عملکرد، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی همورال جوجه های گوشتی
Publish place: Journal of Animal Production، Vol: 24، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 122
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAP-24-2_009
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1401
Abstract:
تاثیر خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی همورال جوجه های گوشتیبا استفاده از ۳۲۰ قطعه جوجه گوشتی سویهی راس ۳۰۸ یک روزه در یک آزمایش با آرایش فاکتوریل ۲×۴ با چهار سطح خیساب ذرت خشک (صفر، دو، چهار و شش درصد)و دو سطح پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و ۱۵۰ میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و ۱۰ پرنده در هر تکرار به مدت ۴۲ روز بررسی شد. افزایش وزن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک و کلیفرم، هم چنین پاسخ سیستم ایمنی همورال جوجه های گوشتی علیه ویروسهای نیوکاسل، برونشیت و آنفولانزا اندازه گیری شد. در دورههای رشد، پایانی و کل دوره پرورش، اثر پروبیوتیک لاکتوفید و خیساب ذرت خشک و اثر متقابل آن ها بر افزایش وزن و ضریب تبدیل معنیدار نبود. در دوره آغازین، پرندگانی که با جیرههای حاوی چهار درصد خیساب ذرت تغذیه شدند مصرف خوراک و افزایش وزن بیش تری از جوجه های تغذیه شده با جیره بدون خیساب ذرت داشتند (۰/۰۵>P). اثر متقابل سطح شش درصد خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک موجب افزایش مصرف خوراک نسبت به جیره فاقد این ترکیبات در دوره آغازین شد (۰/۰۵>P). بیش ترین عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل، آنفولانزا و برونشیت در سطح شش درصد خیساب مشاهده شد (۰/۰۵>P). اثر متقابل پودر خیساب ذرت و پروبیوتیک موجب کاهش جمعیت باکتریهای کلیفرم و افزایش جمعیت باکتری های اسید لاکتیک شد (۰/۰۵>P). با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک در جیره غذایی جوجه های گوشتی پاسخ ایمنی همورال و جمعیت باکتریهای مفید روده را بهبود میبخشد.
Keywords:
Authors
مجید ابراهیم پور
دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
فرزاد باقرزاده کاسمانی
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
مصطفی یوسف اللهی
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
محمود قزاقی
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :