آزیتا رجبی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ، ایران
رقیه ودایع خیری - استادیار گروه شهرسازی - واحد رباط کریم ، دانشگاه ازاد اسلامی ، تهران ، ایران
مریم پورآقاسی - دانشجوی دکتری ، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه ازاد اسلامی ، تهران ، ایران
علی اصغر رضوانی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه ازاد اسلامی ، تهران ، ایران

یکی از سیاست های نوین در توسعه شهری به­طور عام و در بازآفرینی بافت های فرسوده و نابسامان شهری به­طور خاص، بکارگیری اقدامات پروژه های محرک توسعه با هدف تسریع و تسهیل فرایند تحول در این بافت ها با بهره گیری از مشارکت و توان اجتماعی ساکنان و استفاده از ظرفیت های محلی است. این رویکرد توانایی باز زنده­سازی اجزای موجود در مراکز شهری بدون نیاز به مداخلات و سرمایه گذاری­های وسیع دارد. محرک توسعه شهری نه تنها باعث ارتقاء شرایط کالبدی می­شود، بلکه تحولات اقتصادی، اجتماعی و محیطی را نیز در پی خواهد داشت. هدف پژوهش حاضر تحلیل نقش پروژه های محرک توسعه در تحقق سیاست­های بازآفرینی شهری در بافت­ فرسوده منطقه ۱۲ شهر تهران می­باشد که در چهار بعد کالبدی- فضایی، اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی مورد بررسی قرار می­گیرد. روش تحقیق با روش توصیفی – تحلیل بوده و جامعه آماری پژوهش ساکنین منطقه ۱۲ می­باشند. دادهها از طریق جمع آوری ۱۵۰ عدد پرسشنامه و وارد کردن داده ها به نرم افزار SPSS۲۲ و آزمونt تک نمونه ای، تحلیل و واریانس استفاده گردیده است. نتایج نشان داد که پروژه­های محرک توسعه با کیفیت محیط پیرامونی ارتباط معناداری دارد و در ابعاد اقتصادی تاثیر مثبتی داشته است، اما در سایر ابعاد به ویژه اجتماعی و کالبدی موفق نبوده است.

سیاست های باز آفرینی, پروژه محرک توسعه, منطقه ۱۲ شهر تهران