سید مناف هاشمی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رباط کریم،ایران
محمد روشنعلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،ایران
تینا اسماعیلی - دانشجوی دکترا رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد واحد نور، نور،ایران

امروزه مشخص شده است که حل مشکلات شهری با اصلاح رویکردهای سنتی مدیریتی و استفاده از رهیافت های نوین مدیریتی امکان پذیر است، که در این میان حکمروایی شایسته شهری می تواند در روند توسعه شهری و بهبود سکونتگاههای شهری نقش مهم و تعیین کننده ایفا نماید. در این راستا، هدف تحقیق حاضر، شناسایی و تبین نقش و تاثیر حکمروایی شایسته در توسعه پایدار شهر بهشهر می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعات دقیق کتابخانه ای و استفاده از اسناد و مدارک و پیمایش صورت گرفت. حجم جامعه آماری با توجه جمعیت محدوده مورد مطالعه (۱۵۷۰۹۷) برابر با ۳۸۵ نفر، از طریق فرمول کوکران محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها بسته به ماهیت متغیرها از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، رابطه مثبت و معناداری میان حکمروایی شایسته شهری و توسعه پایدار شهری از نظر پاسخگویان برقرار است. بنابراین پیشنهاد می گردد مدیران شهر بهشهر به جایگاه و اهمیت رهیافت حکمروایی شایسته شهری و تاثیرات آن در دستیابی به توسعه پایدار ارج دهند و بازنگری های اساسی در الگوی رایج حکمروایی محدوده خود، ایجاد نمایند.

حکمروایی, حکمروایی شایسته, توسعه پایدار شهری, شهر بهشهر