بررسی اقلیم گردشگری در استان اردبیل

آبوهواازمهمتر­ینعواملموثربرصنعتگردشگریمی ­باشد کهبهعنواناجزایاصلییک سیستمبهطرقمختلفبریکدیگرتاثیرگذاشتهو در تعاملبایکدیگربحثجدیدیرابهعنواناقلیم­شناسیتوریسممطرحمی­نماید. در قرن بیست ویکم گسترش و پیشرفت فناوری موجب خواهد شد که وقت انسان بیش از پیش آزاد و ثروتش افزون شود و زمان بیشتری را صرف اوقات فراغت خود نماید در واقع نیمه دوم قرن بیستم را باید عصر صنعت گردشگری نام نهاد. تهیه تقویم زمانی جهت تعیین زمان­های مناسب شرایط آب و هوایی برای آسایش و جذب گردشگران و نیز برنامه­ ریزی برای خدمات رسانی به آن­ها به دلیل داشتن شرایط مناسب طبیعی استان اردبیل برای پذیرش توریسم می ­تواند موثر باشد. در این تحقیق به منظور تعیین تقویم زمانی مناسب برای گردش در استان اردبیل آمار و اطلاعات اقلیمی از ایستگاه همدیدی استان اردبیل برای دوره آماری ۲۰ ساله از سال ( ۲۰۱۵- ۱۹۹۵ ) اخذ شده و همچنین از شاخص ­های مرتبط با فیزیولوژی آسایش انسانی، شاخص عدم آسایش (HU)و نیز از شاخص قدرت سردکنندگی محیط (CPI) برای ارزیابی نظام­ مند عناصر آب و هوایی و تعیین آسایش حرارتی استفاده شده است.دراردبیل، مشگین­ شهر، خلخال و پارس­ آباد نتایجی که بر اساس شاخص عدم آسایش (HU)  بدست آمد، کل ایستگاه ­ها در همه­ ی ماه­ ها دارای آسایش حرارتی بوده، به­ جز پارس­ آباد که در ماه­های اوت و ژوئیه دارای عدم آسایش حرارتی می­ باشد و نتایج بررسی شاخصقدرت سرد­کنندگی محیطCPI) )نشان داد که در کل به لحاظ شاخص بیکر بهار و تابستان در هر چهار ایستگاه برای گردشگران زمان مناسبی به لحاظ آسایش اقلیمی می­ باشد.

Keywords:

تقویم زمانی , آسایش اقلیمی , توریسم , پتانسیل , فیزیولوژیک