سیاوش شهشهانی - دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده علوم ریاضی

در این مقاله، تاریخ فلسفه ریاضی را در سه دوره مطالعه می کنیم. دوره اول از ادوار باستانی تا اواخر  قرن هفدهم میلادی؛ دوره دوم که با ابداع حساب دیفرانسیل و انتگرال توسط نیوتن و لایب نیتس آغاز می شود و حدودا دو قرن به درازا می کشد؛ و دوره سوم از زمان دقیق سازی مبانی آنالیز ریاضی توسط وایرشتراس و دیگران تا به امروز. همچنین سه مکتب فلسفی منطق گرایی، شهودگرایی و صورتگرایی در ریاضیات را نقد و نقاط ضعف و قوت آنها را بررسی می کنیم. نشان خواهیم داد که این سه مکتب غالب در فلسفه ریاضی هر یک با روی گردانیدن از تجربیات عینی ریاضیدانان، به مقوله ای مستقل از ریاضیات تبدیل شده است که جوابگوی کنجکاوی های  فلسفی ریاضیدانان حرفه ای نیست.

فلسفه ریاضی, صورتگرایی, منطق گرایی, شهودگرایی, استدلال در ریاضیات