علیرضا داریا - پژوهشگر و نویسنده شهرداری تهران و کارشناس زمین شناسی دانشگاه پیام نور مرکز کرج – ایران

خلاصه مفهوم سرمایه اجتماعی به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منبعی با ارزش اشاره دارد و با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضا می شود. سرمایه کلان چه در سطح کلان و چه در سطح سازمان ها و بنگاه ها می تواند شناخت جدیدی از سیستم های اقتصادی – اجتماعی ایجاد کند. دانش سازمانی هر آن چیزی است که افراد سازمان درباره فرآیندها، محصولات، خدمات، مشتریان، بازار و رقبای سازمانی می داند. تولید دانش و نگهداشت دانش و کاربرد آن حاصل فعالیت ها و تلاش های جمعی افراد در گروه های منسجم است. در یک طبقه بندی کلی دانش شامل فردی و سازمانی است. دانش سازمانی خود شامل ضمنی و صریح می باشد. مدیریت دانش فرآیندی است که از طریق آن سازمان با استفاده از دارایی معانی فکری و مبتنی بر دانش خود به تولید ارزش و ثروت می انجامد. کارکنان سازمان ، مهم ترین و اصلی ترین جز سیستم مدیریت دانش سازمانی می باشد. از اقدامات مدیریت دانش ایجاد و گستردگی فرهنگ و جوی در سازمان است که این ارتباطات و تعاملات را ترغیب و تسهیل کند. توجه به ارتباطات و تعاملات اثربخش میان افراد سازمان و ایجاد جوی آکنده از اعتماد متقابل میان آنان ما را به مفهوم سرمایه اجتماعی نزدیک می سازد .

کلمات کلیدی: مدیریت شهری، سرمایه اجتماعی، سرمایه انسانی.