صدیقه خلیلی شومیا - مربی گروه فوریت پزشکی، دانشکده پیراپزشکی آمل، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
فرزانه خدابنده - مربی گروه مامایی، دانشکده مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
فاطمه برزویی - مربی گروه اتاق عمل، مرکز بیماری های غیرواگیر، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران.
الهه بهرامی وزیر - مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
الهام ناوی پور - مربی گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، خراسان رضوی، ایران.
بیتا کوشکی - مربی گروه هوشبری، مرکز بیماری های غیرواگیر، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران.

مقدمه: اضطراب و ترس از زایمان، یکی از بزرگ ترین نگرانی­های زنان باردار می­باشد که ممکن است منجر به درد و طولانی شدن زایمان شود. با توجه به نقش درمانی و حمایتی ماماها، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر حضور مامای همراه بر اضطراب و ترس از زایمان طبیعی در زنان باردار انجام شد. روش ­کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال ۱۳۹۷ بر روی ۸۰­ زن باردار در بیمارستان حکیم، شهرستان نیشابور انجام­ شد. در گروه مداخله، مامای ­همراه از ابتدای لیبر تا ۱ ساعت پس از خروج جفت در­ کنار زنان بود و اقدامات حمایتی برای آنان انجام می­داد، اما گروه کنترل فقط مراقبت­های روتین بخش را دریافت­ کردند. برای دو گروه پرسشنامه اضطراب هامیلتون و پرسشنامه نگرش زایمان هارتمن در سه فاز تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون­های تی مستقل، کای دو و آنالیز واریانس با اندازه های تکراری انجام­ شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی­دار در نظر گرفته ­شد. یافته­ها: بین دو گروه از نظر ویژگی­های فردی- اجتماعی، مامایی، میانگین نمره اضطراب و ترس از زایمان طبیعی در بدو ورود به بخش زایمان، اختلاف معنی­داری وجود نداشت (۰۵/۰p). نتیجه­ گیری: حضور مامای همراه در بخش­های زایمان به ­عنوان یک مداخله ساده و غیرتهاجمی، می­تواند منجر به کاهش اضطراب و ترس از زایمان طبیعی در زنان باردار شود.

اضطراب, ترس, زایمان طبیعی, مامای ­همراه