پدرام بهرامی فر - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر بهبود تنظیم هیجان و پردازش هیجان افراد مبتلا به اختلال شخصیتمرزی انجام شددد روش مطالعه از نوع آزمایشددی با حرپ پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری پژوهش کلیهافراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بودند که در سال ۱۴۰۰ به مراکز مشاوره شهرستان مشگین شهر مراجعه کردند از بینآنها ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر)انتخاب شدند. اعضای هر دو گروه به پرسشنامه های تنظیم هیجان گراس و جان (۱۹۹۹)، پردازش هیجان باکر و توماس و آونز(۲۰۰۷) به عنوان پیش آزمون پاسخ دادند. آزمودنی های گروه های آزمایشی ۱۰ جلسه درمانی ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودندسپس اعضای هر دو گروه به پرسشنامه های فوق به عنوان پس آزمون پاسخ دادند. داده های به دست آمده با تحلیل کواریانسچند متغیری (MANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین نمرات پس آزمون دوگروه آز مایش و گروه کنترل از لحاظ ارزیابی مجدد (F=،۴۸/۸۶۸)، تفاوت معنی داری در متغیر تنظیم هیجان وجود دارد.همچنین نتایج نشان می دهد بین گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ مزاحمت (F=۳۴/۷۸۰)، سرکوبی (F=۱۸/۵۳۵)، عدمکنترل تکا نه (F=۴۵/۹۰۴)، ناموزونی (F=۷۸/۴۵۵) و تجز یه (F=۵/۹۶۳)تفاوت معنی داری وجود دارد که نشان دهنده یاثربخشی این رویکرد درمانی بر این مولفه ها، در بیماران می باشد .

واقعیت درمانی، تنظیم هیجان، پردازش هیجان، اختلال شخصیت مرزی