بررسی افزودن متیونین بر خوردگی فولاد L۳۱۶ تولیدشده به روش SLM در محیط اسیدسولفوریک

در این پژوهش، افزودن بازدارنده آلی متیونین (به عنوان بازدارنده دوست دار محیط زیست) به محیط ۰/۱ مولار اسیدسولفوریک برای فولاد زنگ نزن آستنیتی Lو۳۱۶ (ساخته شده به روش نوردی و روش چاپ سه بعدی)، باعث بهبود مقاومت به خوردگی شده است. برای بررسی این تاثیرات از آزمون های الکتروشیمیایی پتانسیل مدار باز و امپدانس و آزمون های ساختاری همچون میکروسکوپ نوری و الکترونی و طیف سنجی فوتوالکترون پرتوی ایکس استفاده شد. مقاومت به خوردگی در حضور بازدارنده بیشتر از نمونه بدون بازدارنده بوده و بازده بازدارندگی متیونین تا ۶۴ درصد و مقاومت انتقال سطحی تا ۲/۷۷ برابر افزایش یافت. افزودن متیونین علاوه بر کاهش ناهمواری سطح، باعث کاهش تجمیع حفرات سطحی شده است. مکانیزم جذب شیمیایی و فیزیکی بازدارنده (جذب سمت با بار منفی مولکول متیونین با نواحی آندی سطح فلز با بار مثبت) در همه نقاط سطح نمونه با بازدارنده، رخ داده است. همچنین میزان اکسیژن در حفرات کاهش یافته و توزیع گوگرد در سطح یکنواخت شده است. ضخامت لایه های اکسیدی روئین کننده در اثر افزودن بازدارنده، بیشتر از نمونه بدون بازدارده محاسبه شد. 

Keywords:

۳۱۶L Stainless Steel , Selective Laser Melting , Methionine Inhibitor , Corrosion. , فولاد زنگ نزن L۳۱۶ , ذوب لیزری انتخابی , بازدارنده متیونین , خوردگی.