وحید برفی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی ،دانشگاه قم،اراک ،ایران
محسن اکبرپور بنی - گروه فیزیولوژی ورزشی ،دانشیار دانشگاه قم،قم،ایران
محمد پرستش - گروه فیزیولوژی ورزشی ، استادیار دانشگاه اراک،اراک،ایران

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر ۱۰ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر شاخص مقاومت به انسولین در موش های صحرایی نر دیابتی نوع ۲ بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی ۲۴ سر موش صحرایی از نژاد ویستار با میانگین وزن ۶۰±۲۰۰ گرم به طور تصادفی در دو گروه مساوی کنترل دیابتی و تمرین دیابتی قرار گرفتند (هر گروه: ۱۲ سر). جهت القای دیابت، از روش تزریق درون صفاقی ۱۲۰MG/KG محلول نیکوتین آمید به همراه ۶۵MG/KG محلول STZ استفاده گردید. پروتکل تمرینی HIIT به مدت ۱۰ هفته انجام گردید و دادهها با استفاده از آزمون T مستقل و در سطح معناداری ۰/۰۵ بررسی شدند. یافته ها: تمرین HIIT موجب کاهش معنادار قند خون گروه تمرین دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (P≤۰/۰۵). همچنین ۱۰ هفته تمرین HIIT موجب کاهش معنادار شاخص مقاومت به انسولین (P≤۰/۰۵) و انسولین (P≤۰/۰۵) در گروه تمرین دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد. نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین HIIT موجب بهبود شاخص مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی نوع ۲ می شود.

استرپتوزوتوسین- نیکوتین آمید، انسولین، تمرین HIIT