اثر شش هفته تمرینات مقاومتی شدید بر سطح کورتیزول مردان هندبالیست ۱۷ تا ۲۵ سال شهر زاهدا ن

ورزشکاران اغلب به برنامه های تمرینی مختلف برای رسیدن به حداکثر آمادگی در یک دورهی زمان ی کوتاه به ویژه پس از دوره های بیتمرینی و کم تمرینی نیاز دارند. تمرین مقاومتی شدید نیز شکلی از تمرین است که عضلات اسکلتی را وادار به منقبض شدن می کند. در این تمرینات، از یک مقاومت خارجی (مانند وزنه) برای ایجاد انقباض ها استفاده میشود و آن انقباضها منجر به افزایش توده عضلانی، قدرت، استقامت، و استحکام می شوند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی شدید بر سطح کورتیزول مردان هندبالیست ۱۷ تا ۲۵ سال شهر زاهدان انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و با ماهیت و روش نیمه تجربی و پیش آزمون و پس آزمون، همراه با یک گروه تجربی و یک گروه کنترل انجام شده است. جامعه ی آماری این تحقیق پسران هندبالیست در شهر زاهدان بودند. که از بین آنها ۳۰ نفر به صورت تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفری قرار گرفتند. نتایج آزمون تعقیبی بونفرنی نشان می دهد که سطح معناداری گزارش شده، بین گروه های تمرین مقاومتی و کنترل معنادار می باشد. کاهش کورتیزول به حجم وشدت تمرین، مقدار استراحت بین حرکات، حجم عضلات درگیر، نوع و روش انقباض ها و مدت های متفاوت اجرای برنامه ها مرتبط می باشد. فعالیت بدنی منظم و میان مدت یکی از دلایلی است که باعث نیرومند ساختن بازخورد منفی و کاهش کورتیزول در یک روند مزمن می شود. این مکانیسم ممکن است در حفظ تعادل وزن بدن و کاهش سطوح کورتیزول مهم و دارای اهمیت باشد. در پایان پیشنهاد می گردد که از سایر پروتکل های تمرینی با شدت و مدت متفاوت استفاده شود. همچنین انجام پژوهش روی افراد در رشته های ورزشی مختلف و انجام پژوهش با تعداد نمونه بیشتر توصیه می گردد.

Keywords:

تمرینات مقاومتی شدید , کورتیزول , مردان هندبالیست , زاهدان