تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر اضطراب رقابتی و کورتی زولبزا قی در ورزشکاران نخبه رشته کاراته

هدف پژوهش حاضر تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر اضطراب رقابتی و کورتیزول بزاقی در ورزشکاران نخبه رشته کاراتهبود. تحقیق حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون است. جامعه آماری این تحقیق ورزشکاران نخبه رشته کاراته استان تهران در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که ۳۰ نفر از آنها در دامنه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری تجربی (آرا م سازی) و گروه کنترل قرار داده شدند. افراد موردنظر ازکسانی انتخاب شدند که حداقل ۵ سال سابقه ورزشی در رشته ورزشی کاراته داشتند. افرادی که واجد این شرایط نبودند دربین این ۳۰ تن قرار نگرفتند. همه آزمونی ها از سلامت جسمانی و روانی برخوردار بودند و رضایت خود را برای شرکت در اینمطالعه اعلام کردند. هر سه مولفه های اضطراب رقابتی (اضطراب شناختی، اضطراب جسمانی و اعتماد به نفس) به وسیلهسیاهه اضطراب حالتی رقابتی اندازه گیری شد روایی عوامل مذکور نیز با استفاده از روش روایی همزمان به تایید رسید. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری تفاوت معناداری بین و گروه کنترل و گروه و به طور جداگانه تفاوت مولفه های اضطرابجسمانی، اضطراب شناختی، اعتماد به نفس و کورتیزول بزاقی را نشان می دهد. با توجه به جدول، ازآنجایی که مقدار F متغیرهم پراش (پیش آزمون) در سطح ۰۵ / ۰ معنادار بود. با توجه به تاثیر بسزای اضطراب رقابتی وکورتیزول بزاقی بر بسیاری ازجنبه های سلامت جسمانی و روانی، عملکرد ورزشی و رضایت از ورزش در ورزشکاران، پیشنهاد می شود مربیان و روانشناسانورزشی افزایش مهارت های روانشناختی مخصوصا آرام سازی را در کنار برنامه های جسمانی خود برای کاهش اضطراب وفشارهای روانی رقابت ها مدنظر قرار دهند.

Keywords:

آرام سازی پیشرونده عضلانی , اضطراب رقابتی , کورتیزول بزاقی , ورزشکاران نخبه