ارزیابی تاب آوری ایمنی در صنایع فرآیندی: یک مطالعه مقطعی در پالایشگاه گازی فاز ۱۹ پارس جنوبی

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاب آوری ایمنی در صنایع فرآیندی در پالایشگاه فاز ۱۹ پارس جنوبی انجام شده و این مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی در بازه زمانی ۱۳۹۹-۱۳۹۷ انجام شده است. نمونه مورد مطالعه واحد شیرین سازی پالایشگاه گازی فاز ۱۹ پارس جنوبی بود که مبتنی بر ۳ مولفه اصلی احتمال، شدت و آمادگی از مدلی نیمه کمی برای ارزیابی تاب آوری ایمنی در صنایع فرآیندی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS v.۲۵ و AMOS v.۲۴ انجام و ۱۳۱ منبع خطر شناسایی شد. ۴/۲۱ درصد از عناصر خطر شناسایی شده در محدوده تهدید ضعیف، ۵/۵۹ درصد در محدوده تهدید متوسط(وضعیت هشدار) و ۱/۱۹درصد هم در محدوده تهدید شدید(وضعیت بحرانی) قرار دارند. بیشترین و کمترین مقدار شاخص تاب آوری طی مطالعه حاضر به ترتیب مقدار ۵۰۰ و ۱۰ بوده و مربوط به عنصر خطر قطع یوتیلیتی و قطع هوای ابزار دقیق است. نتایج نشان داد شاخص تاب آوری به صورت کلی تا ۹۱ درصد قابل پیش بینی بوده و ۳ مولفه احتمال، شدت و آمادگی هر کدام به ترتیب با مقادیر ۳۹/۰، ۷۸/۰ و ۳۷/۰ قادر به پیش بینی و تخمین شاخص تاب آوری هستند. یافته ها بیانگر این بود که شاخص پیامد با توجه به ماهیت فرآیند و عوامل بحرانی موجود در پالایشگاه­ها بارزترین مولفه در تعیین پارامتر آسیب پذیری و تاب آوری سامانه است. از این رو ارزیابی تاب آوری، توجه به شدت پیامدهای احتمالی و استقرار لایه های حفاظتی مختلف برای کاهش دامنه و شدت آسیب ناشی از حوادث فاجعه بار بارزترین اصل افزایش سطوح تاب آوری سامانه های فرآیندی محسوب می شود.

Keywords:

تاب آوری , آسیب پذیری , ایمنی , صنعت فرآیندی , پالایشگاه