تاریخ فلسفه و ماهیت آن در آموزش ریاضی ابتدایی با تاکید بر رویکرد سازنده گرایی

امروزه جهان به گونه ای با ریاضیات در هم آمیخته است، که این اهمیت ریاضیات را نشان میدهد. دنیایآموزش و پرورش امروز، نقطه توجه خود را از تدریس، به یادگیری معطوف کرده است. این رویکرد، یادگیری را محور و پایه همه برنامه ها، سیاستها و خط مشی های آموزش قرار میدهد هدف از این پژوهش تاریخ فلسفهو ماهیت آن در آموزش ریاضی ابتدایی با تاکید بر رویکرد سازنده گرایی میباشد. روش پژوهش، توصیفی ازنوع اسنادی است. جامعه پژوهشی شامل کلیه منابعی است که در زمینه فلسفه های آموزش ریاضی وجود دارد و از نمونه گیری در دسترس استفاده شده است؛ بدین صورت منابعی که در دسترس پژوهشگر قرار گرفته است به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه با استفاده از فیش برداری بوده است که محقق سعی نموده است اطلاعات مورد نیاز را فیش برداری کند سپس با تفکر و تامل فراوان آنها را دسته بندی و تحلیل کند. یافته ها حاکی از آن است که در کلاس درس مبتنی بر سازنده گرایی، معلم ریاضی به دانش آموزان مسایلی واقعی و معنادار میدهد و آنها را به تدوین فرضیه، ارایه ی راه حلهای متنوع، کمکگرفتن از سایر همکلاسیها و ارایه ی بهترین راه حلها تشویق میکند. این معلم ریاضی، توزیع کننده و انتقالدهنده ی دانش نیست بلکه بیشتر راهنما، تسهیل کننده و یاور دانش آموزان است. معلم سازنده گرا باید این نکته را مدنظر قرار دهد که یادگیرندگان باید با هر مفهوم، با گستره ای از روشها و موقعیتها با هدفها و تجربه های گوناگون روبه رو شده تا در تولید و انتقال دانش ساخته شده کارآمدتر عمل کنند.

Keywords:

فلسفه آموزش ریاضیات , سازنده گرایی , دوره ابتدایی.