مرتضی احمدی - دانشجوی کارشناسی آموزش زیست شناسی پردیس حضرت رسول اکرم(ص) اهواز
عبداله رئیسی - عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان پردیس حضرت رسوال اکرم (ص) اهواز،

تاسیس دانشگاه های تربیت معلم و به موازات آن ایجاد واحد کارورزی سبب شد تا همه ی کشورها با اجرای قوانینی سعی در ارتقای وضعیت کارورزی در آموزش خود کنند. در جوامع کنونی متناسب با سطح توسعه ی هر کشور، بودجه و امکانات عمرانی و نوع نظام آموزشی حاکم بر آن، تفاوت هایی در نحوه ی عملیاتی کردن واحد کارورزی به چشم می خورد. هدف پژوهش حاضر نیز مقایسه ی کشورهای توسعه یافته و موفق در امر آموزش با کشورمان ایران و ارائه ی راهکارهایی به منظور ارتقای وضعیت کارورزی کشور می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی - تطبیقی بوده و از الگوی جرج بردی لهستانی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعه ی کتب و مقالات مرتبط، اسناد و مدارک– کتابخانه ای و همچنین جست و جو در شبکه ی جهانی اینترنت تهیه شده است. نمونه های مورد بررسی کشورهای ایران، ژاپن، آلمان و فرانسه می باشند. از تحلیل اطلاعات بدست آمده مشخص شد که همه ی این کشورها کارورزی را به صورت حضوری و در هفتگی اجرا می کنند و در همه ی آنها کارورزی بعد از پایان آموزش علوم پایه ارائه می شود. اما ساعات درس کارورزی در ایران نسبت به سه کشور دیگر کمتر بوده و بار اصلی آموزش کارورزی برعهده ی دانشگاه است. در بسیاری از کشورهای پیشروی آموزشی، واحد کارورزی به صورت تلفیقی از آموزش عملی و تئوری بوده و به موازات انجام امور عملی کارورزی ارتباط دانشجویان با دانشگاه و نیز انجام فعالیت های تحقیقاتی ادامه می یابد.

کارورزی دانشجومعلمان، بررسی تطبیقی وضعیت کارورزی در کشورها، ارتقای کارورزی دانشجومعلمان