تهمینه مرادی تمدن - Hamadan University of Medical Sciences
بهاره حیدری - Hamadan University of Medical Sciences
علیرضا مرتضی پور صوفیانی - Hamadan University of Medical Sciences
محمد بابامیری - Hamadan University of Medical Sciences

مقدمه: امروزه رفتارهای ضد بهره وری شیوع زیادی در سازمان ها پیداکرده است و مدیران کارآمد همواره در پی دستیابی به راهکاری مناسب و کاربردی برای کاهش این دسته رفتارها در سازمان خود می باشند. با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی عدم توازن تلاش و پاداش به عنوان پیش بین رفتارهای ضد بهره وری انجام گرفته است. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مقطعی است. جامعه موردنظر در پژوهش حاضر تمامی پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر همدان بودند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۳۲۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده در این تحقیق پرسشنامه عدم توازن تلاش- پاداش و پرسشنامه رفتارهای ضد بهره وری بودند. تحلیل داده­ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون و با استفاده از نرم افزار SPSS۱۸ انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که مدل عدم توازن تلاش-پاداش در سطح معناداری ۰۵/۰ قادر به پیش بینی رفتارهای ضد بهره وری فردی در پرستاران است (۰۳۶/۰P =). در بین متغیرهای موردبررسی متغیر پاداش قادر به پیش بینی رفتارهای ضد بهره وری فردی (۱۷۹/۰-β= و ۰۰۶/۰P =) و سازمانی (۱۷۱/۰-β= و ۰۰۹/۰P=) و متغیر تعهد افراطی قادر به پیش بینی رفتارهای ضدبهره وری فردی (۱۴۵/۰β= و ۰۵/۰P =) است. طبق نتایج مدل عدم توازن تلاش-پاداش نتوانست رفتارهای ضدبهره وری سازمانی را پیش بینی کند. نتیجه­گیری: بر اساس نتایج می توان چنین نتیجه گیری کرد که استرس شغلی عامل مهمی در بروز رفتارهای ضد بهره وری در پرسنل است و می توان از مولفه های مدل بکار رفته در این پژوهش در جهت کاهش بروز این رفتارها در بین پرستاران استفاده کرد.  

Effort-reward imbalance model, counterproductive behaviors, job stress, nurses, مدل عدم توازن تلاش-پاداش, رفتارهای ضد بهره وری, استرس شغلی, پرستاران