طاهره اسلامی علی آبادی - مربی گروه الاهیات، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
امداد توران - استادیار گروه شیعه شناسی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران.
محمد غفوری نژاد - دانشیار گروه شیعه شناسی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران.

پس از رحلت پیامبر اسلام، انتخاب خلیفه از طریق عده ای، انتصاب از طرف خلیفه قبلی و انتخاب از طریق شورا به عنوان سه مبنای نظری برای مشروعیت خلافت خلیفه، نزد بخش چشمگیری از مسلمانان پذیرفته شد. در تمام این دوران، امام علی (ع) و هواداران ایشان مبنای نظری دیگری درباره خلافت داشتند. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با مطرح کردن شواهد و مستندات تاریخی و روایی در صدد است جریانی به نام «شیعیان اعتقادی» را در میان اصحاب امام علی (ع) نمایان کند و شاخصه های فکری آنها درباره مسئله امامت را بازیابد. یافته ها نشان می دهد در میان اصحاب امام علی (ع)، جریانی مهم و تاثیرگذار وجود داشته که به امامت امام علی (ع) بر اساس وصایت قائل بوده است. از دیگر نتایج پژوهش حاضر نشان دادن اصالت تاریخی اندیشه کلامی امامیه در باب امامت و نقد این دیدگاه ابن تیمیه است که شیعیان اعتقادی را در تعداد اندکی محدود کرده که امام با آنها مقابله کرده است.

امام علی (ع), شیعیان اعتقادی, وصایت, علم, عصمت, مفترض الطاعه